​

Analiza osi archetypicznej to metoda głębokiego zrozumienia struktury wewnętrznej jednostki, oparta na założeniu, że osobowość nie rozwija się liniowo ani nie sprowadza się do prostego typowania według znaku zodiaku, lecz funkcjonuje jako dynamiczny ruch między przeciwstawnymi dążeniami psychicznymi. Każda oś archetypiczna reprezentuje parę komplementarnych potrzeb, konfliktów i potencjałów – takich jak potrzeba bycia widzianym (Lew) kontra potrzeba bycia częścią całości (Wodnik), albo dążenie do niezależności (Koziorożec) kontra pragnienie bliskości i opieki (Rak). Te przeciwieństwa nie są do rozstrzygnięcia w kategoriach „dobrze czy źle”, ale stanowią pole naprężeń, w którym kształtuję się tożsamość.

W psychologii humanistycznej i transpersonalnej zakłada się, że zdrowy rozwój jednostki wiąże się nie z eliminacją jednego bieguna na rzecz drugiego, lecz z procesem integracji obu. Analiza osi archetypicznej umożliwia uchwycenie miejsca, w którym dana osoba aktualnie się znajduje na tej drodze – czy nadal tkwi w niższym wyrazie archetypu (np. Lew jako narcyz, domagający się uwagi), czy przekracza go na rzecz wyższego (Lew jako autentyczna ekspresja, służąca grupie). Ten poziom świadomości determinuje, w jakim stopniu wzorce działania są sterowane przez mechanizmy obronne, a w jakim przez świadome wybory.

Wewnętrzne konflikty, które przeżywamy w relacjach, decyzjach życiowych czy doświadczeniach emocjonalnych, często mają swoje korzenie w nierozwiązanych napięciach na tych osiach. Osoba z dominacją Koziorożca może np. unikać głębszych więzi, bo asocjuje je z utratą kontroli, podczas gdy jej znak u podstawy osi w Raku domaga się emocjonalnej bliskości – co prowadzi do wewnętrznego podziału i chronicznego poczucia winy lub samotności. Podobnie, Panna, która intelektualnie ceni precyzję, ale emocjonalnie tęskni za swobodą Ryb, może żyć w ciągłym stanie samoanalizy i poczucia niedoskonałości. Te konflikty są często ukryte pod warstwą racjonalizacji i samooceny, co czyni je trudnymi do bezpośredniej obserwacji.

W tym miejscu kluczową rolę odgrywają ankiety opracowane na potrzeby analizy osi archetypicznej. Nie są one testami osobowości w tradycyjnym sensie, lecz narzędziem introspekcji, zaprojektowanym tak, by ominąć defensywne mechanizmy umysłu. Pytania są formułowane w sposób nieoczywisty, często bez wyraźnie „właściwych” odpowiedzi, co ogranicza możliwość socjalnie pożądanego udawania. Ich celem jest wywołanie pierwszego, automatycznego odruchu wewnętrznego – tego, który pojawia się przed refleksją, zanim ego zdąży skorygować reakcję. W ten sposób ankietę można traktować jako test, ujawniający mechanizmy kompensacyjne, strategie przetrwania i miejsca zatrzymania w rozwoju.

Ankiety pozwalają zidentyfikować, czy osoba funkcjonuje głównie w polu archetypu u podstawy osi (gdzie energia jest zużywana na kontrolę, unikanie, samoobronę), czy już porusza się ku integracji (gdzie możliwe jest jednoczesne bycie silnym i wrażliwym, działającym i obecnym). Umożliwiają też namierzenie traum  – szczególnie tych związanych z wczesnym środowiskiem, gdzie naturalne dążenia dziecka były deprecjonowane, ignorowane lub karane. Na przykład dziecko z silnym archetypem Lwa mogło być uczone, że „nie należy wystawiać się na pokaz”, co prowadziło do wstydu przed własną ekspresją i późniejszej hiperkompensacji poprzez narcystyczne zachowania. Albo dziecko z tendencjami Wodnika mogło być oceniane za „zbyt dużo marzeń”, co z czasem blokuje dostęp do intuicji i misji życia.

Dzięki ankiecie ta ukryta logika życiowych schematów staje się zauważalna. Osoba zaczyna rozumieć, że jej krytycyzm (Panna) nie wynika z chęci doskonałości, lecz z lęku przed chaosem; że jej izolacja (Koziorożec) nie jest siłą, lecz strategią obronną; że jej wrażliwość (Ryby) nie jest słabością, lecz darem, który wymaga bezpiecznej przestrzeni. To rozpoznanie nie prowadzi od razu do zmiany, ale tworzy podstawę dla świadomego procesu transformacji – od automatyzmu do obecności.

Analiza osi archetypicznej nie diagnozuje, nie ocenia, nie naprawia. Daje tylko jedną rzecz: transparentność. Transparentność względem siebie. A to właśnie w tej jasności rodzi się możliwość wolności – wolności bycia sobą, nie mimo, ale dzięki swoim przeciwieństwom.

Zapraszam tych, którzy chcą dokonać tego samopoznania do kontaktu drogą mailową:

projektowaniarzeczywistosci@gmail.com

​

Poniżej załączam ankiety, jedną ogólną dla wszystkich, pomagającą określić stopień samoświadomości, oraz ankiety dla wszystkich osi archetypicznych.

​

KOSZT ANALIZY WRAZ Z KONSULTACJĄ - 300 ZŁ